حس غریب

خوبی

سوالیست که همیشه جوابش مشخص هست!

ولی کاش یکی از درون دل ادم خبر داشته باشه چه آشوبهایی داره... البته بهتر که کسی خبر نداره چرا که نمتونن ادم رو درک کنند...

من کلا ادمیم که هیچ وقت ناراحتیش رو به ظاهرش نمیاره... در بیشترین فشارهای داخلی همیشه رفتارم و خنده هام مثل قدیمه...

برخی حتی میگن که اصلا مهم نیس واسش فلان اتفاق! درحالیکه درک نمیکنن تو دلم چه خبره...
خیلی وقت ها هم پیش میاد واقعا تو دنیا فقط تنها بودن میتونه ارومم کنه زمانی هست که میرم تو لاک خودم و حداقل تنهایی میرم پیاده روی!
یک تصویر رو یکبار دیدم خیلی به دلم نشست میذارم اینجا...

موسیقی متن وبلاگ رو هم تازه شندیم ...